Każdy posiadacz pojazdu mechanicznego zobowiązany jest do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (OC). Ubezpieczenie to ma zagwarantować innym uczestnikom ruchu drogowego wypłatę stosownego odszkodowania w przypadku gdy inny kierowca i posiadacz ubezpieczenia OC jednocześnie, wyrządzi im szkodę przykładowo w konsekwencji uszkodzenia samochodu. Zasada jest prosta- w takiej sytuacji poszkodowany kierowca może bowiem zwrócić się do zakładu ubezpieczeń, z którym sprawca szkody zawarł umowę ubezpieczenia OC, z żądaniem wypłaty rekompensaty pieniężnej za zniszczone mienie. Upragnionym w takim wypadku celem każdego poszkodowanego jest uzyskanie pełnej rekompensaty poniesionej szkody, to jest rzeczywistych kosztów naprawy, które musiał ponieść poszkodowany (lub które będzie musiał ponieść) na skutek uszkodzenia samochodu. Powszechnie jednak wiadomo, że zakłady ubezpieczeń nie są zbyt skore do wypłacania poszkodowanym „wysokich” w ich mniemaniu kwot, starając się przy tym w jakimś stopniu obniżyć wysokość należnego uprawnionym odszkodowania. Należy pamiętać, że wypłata przez ubezpieczyciela niższego odszkodowania niż oczekiwaliśmy (to jest w szczególności odszkodowania niższego niż poniesione przez nas koszty naprawy) nie zamyka nam drogi do zaspokojenia naszych roszczeń. Jeżeli bowiem okoliczności sprawy wskazują, iż odszkodowanie zostało przez ubezpieczyciela zaniżone, możemy skierować sprawę na drogę postępowania sądowego żądając zasądzenia od ubezpieczyciela na naszą rzecz uzupełniającej części odszkodowania. W przypadku gdy dojdzie już do postępowania sądowego, poszkodowany zobowiązany będzie do udowodnienia wysokości faktycznie należnego mu odszkodowania. Wykazanie tej wysokości może nastąpić przykładowo w rezultacie przedstawienia przez poszkodowanego faktur VAT (rachunków) za rzeczywistą naprawę pojazdu lub też poprzez opinię biegłego sądowego powołanego w toku postępowania sądowego na okoliczność ustalenia przewidywanych kosztów naprawy, w przypadku gdy poszkodowany nie dokonał jeszcze naprawy uszkodzonego samochodu.

Przygotowując się do ewentualnego postępowania sądowego przeciwko zakładowi ubezpieczeń warto mieć na uwadze, że pomimo wielości ubezpieczycieli na rynku, wypłacanie przez nich „zaniżonej” wysokości należnego poszkodowanym odszkodowania jest najczęściej rezultatem tych samych okoliczności. Wyliczenie odszkodowania o niższej wysokości niż oczekiwaliśmy jest najczęściej bowiem konsekwencją:

a. zaniżenia przez ubezpieczycieli stawek za roboczogodziny prac blacharko- lakierniczych;

b. zastosowania przez ubezpieczycieli w kosztorysie naprawy cen zamienników zamiast oryginalnych części;

c. zastosowania przez ubezpieczycieli tzw. potrąceń amortyzacyjnych cen części.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do wysokości stawek za roboczogodziny prac blacharsko- lakierniczych wskazać należy, iż zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2003 r. (sygn. akt III CZP 32/03, OSNC 2004, nr 4, poz. 51) koszty przysługujące w ramach odszkodowania z tytułu odpowiedzialności cywilnej za uszkodzenie samochodu muszą być niezbędne i ekonomicznie uzasadnione z uwzględnieniem jednak cen występujących na lokalnym rynku. W pewnym zatem zakresie „lokalny rynek” determinuje wysokość stawek za roboczogodziny prac blacharsko- lakierniczych, które winny zostać uwzględnione przez ustalających wysokość odszkodowania ubezpieczycieli. Dlatego też za nieuzasadnione należy uznać w tym przykładzie przyjęcie przez ubezpieczyciela przy ustalaniu wysokości odszkodowania stawki za roboczogodzinę prac w wysokości 50,00 zł netto jeżeli stawki rynku lokalnego właściwego dla miejsca zamieszkania poszkodowanego mieszczą się w przedziale od 100,00 netto zł do 200,00 zł netto.

Również korzystnie dla poszkodowanych przedstawia się linia orzecznicza sądów jeżeli chodzi o ceny części oraz niejednokrotnie stosowane przez ubezpieczycieli potrącenia amortyzacyjne. W szczególności przywołania warta jest tu uchwala składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 12 kwietnia 2012 r. III CZP 80/2011, w której Sąd Najwyższy wskazał, iż: „zakład ubezpieczeń zobowiązany jest na żądanie poszkodowanego do wypłaty, w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, odszkodowania obejmującego celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu. Bez wątpienia należy zaaprobować powyższy pogląd, wskazując dodatkowo, że z żadnej normy prawnej nie wynika uprawnienie ubezpieczyciela do weryfikacji cen części użytych do naprawy poprzez dokonywanie potrąceń amortyzacyjnych.

Ze względu na indywidualny charakter każdej ze spraw, przed skierowaniem pozwu do sądu, warto skonsultować zasadność swoich roszczeń z profesjonalistą jakim jest radca prawny lub adwokat, który także może poprowadzić kompleksowo całe postępowanie przeciwko ubezpieczycielowi przed właściwymi sądami.

Kancelaria Radcy Prawnego Magdaleny Pawlik

sobota, 20 września 2014

Dochodzenie odszkodowania z OC sprawcy przy szkodzie częściowej

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz